Ik ben geboren in een piepklein dorpje in aan/op de grens van Brabant en Limburg in het jaar van de Heer, 1957

Eigenlijk valt er niet zo veel te vertellen over mij. Voornamelijk autodidact en altijd op zoek om weer iets nieuws te leren, loop ik over de weg van het leven. Veel meer is er niet, of misschien toch wel?

Ik ben een veelzijdig mens, probeer altijd bij te leren en sta bijna altijd open voor een diep gesprek. Mijn interesse vlak is erg breed en ik verveel me dan ook bijna nooit. Er is altijd wel iets wat me bezig houdt en ik kan dingen diepgaand analiseren.

Autodidact

Ik leer graag, ik leer snel, heel snel! Mijn motto is altijd geweest dat dat wat mijn ogen zien, dat mijn handen dat kunnen maken en dat is nog steeds zo. Ik hoef er ook geen moeite voor te doen, gaat vanzelf. En als ik het dan gezien heb dan heb ik al beslist of ik het ga doen; sommige dingen boeien me gewoon niet en dan is de input gewoon te groot voor wat ik er uit kan halen. Kopen of laten doen is dan de enige optie eigenlijk. Maar als ik op dat punt toch zou beslissen de juiste machines zou kopen, de juiste opleidingen te volgen dan ben ik er van overtuigd dat ik (en ieder ander mens) dat zou kunnen maken wat hij zou willen maken.

Op die manier heb ik alle kennis in huis gehaald die ik nodig had om de dingen te kunnen doen die ik leuk vind, fotografie was er eentje van. Alles is digitaal nu en deelbaar. De DPI’s vliegen je om de oren en alleen de insiders weten nog wat echt belangrijk is.

Fake of real?

Niks bijzonders eigenlijk. Wat brengt een mens er überhaupt toe om iets te gaan doen, een beroep te kiezen? Ik persoonlijk denk eerder dat het beroep jou kiest. In mijn geval was de fotografie, het beginnen van zakelijke bezigheden op gebied van fotografie, een logisch gevolg van daar waar ik me mee bezig had gehouden in het materiële vlak van het leven; “Brood op de plank” en passies en hobby’s.

Je doet die dingen na 50 jaar samen in een potje, je rammelt ermee en er komt dat uit wat je het liefste doet en zie daar: er komen meestal leuke dingen uit.

De Wereld, straatfotografie, ik

Sinds 2003 doe ik dit zo’n beetje. Het is leuk werk, hoewel een bruiloft niet leuk is per definitie, het is namelijk keihard werk en veel stress, maar het leuke gedeelte zit hem daar voornamelijk in het uiting geven aan jou eigen creativiteit en iets moois maken voor iemand anders. Langs die weg ben ik bij het ontwerp werk terecht gekomen. Bijzonder leuk en iets wat ik graag meer zou willen doen ,maar op mijn leeftijd is het tevreden zijn met wat er is.

De laatste jaren is er iets nieuws bij gekomen: straatfotografie! Begonnen tijdens een vakantie in New York in 2006, en dat is pas echt leuk! Met de camera in de aanslag door de straten lopen en eigenlijk knippen alsof jou leven er vanaf hangt. Gewoon alles schieten wat jou ogen zien en je niks aan trekken van de mensen, dat maakt het interessant want achteraf op jou beeldscherm, dan zie je het voor je. Dan blinkt de wereld opeens en kun je met volle teugen genieten van elke shot

Mag het wel? (straatfotografie)

Over de vraag of he mag hoef je je niet druk te maken. Het is absoluut iets wat je zonder toestemming kunt doen in Nederland. Je kunt foto’s zelfs op facebook of andere sites plaatsen, geen enkel probleem.

Het verhaal wordt anders als je er geld mee gaat verdienen, zeker als je er heel veel geld mee gaat verdienen. Wat het plaatsen op facebook aan gaat: niet zo moeilijk. Volgens rechterlijke uitspraken is het dermate moeilijk om de identiteit van een willekeurig persoon die op een foto staat, te achterhalen, dat je dan dus kunt spreken van anonimiteit.

Dus als je iemand met een camera in de aanslag in jou richting ziet sla dan niet meteen op hol en roep:

Det Meug neet!

 

oftewel : “dat mag niet”

Want dat mag wel. Wat je niet mag is andere mensen op straat verbaal aanvallen en ongefundeerde uitspraken doen of zelfs iemand verbieden om een foto te knippen.

Dus!

Sprekende mensen zijn te helpen. Blijf netjes en hou jou handen thuis, waardeer het dat iemand iets voor de gemeenschap doet en ga anders even een blokje om maar verpest niet de dag van een ander. Vraag en als je werkelijk bezwaar hebt geef dat dan fatsoenlijk aan, behandel een ander zoals jij ook behandeld wil worden. (dat moest even van mijn hart)

Heb je behoefte aan een spontane fotograaf die zijn best wil doen om jou de mooiste plaatjes van jou leven te bezorgen, schroom dan niet om contact met mij op te nemen, sprekende mensen zijn te helpen en als je al op een van mijn plaatjes staat, laat het me even weten en dan komen we er samen beslist uit!